Daha az seviyorum seni...

Unutur gibi seviyorum...

Azala azala..

Aramızdaki uzaklıgın karanlıgında...

Geceler kısalıp gündüzler uzuyor öyle olunca...

Daha az seviyorum seni...

Ve zamanla..

Sen geceyi tutuyorsun..

Ben nöbetini...

Uzak dag kışlalarında...

Görmüyoruz birbirimizi...

Usul usul sis iniyor...

Kopmuş yollara...

Işıgı hafif...

Uykusu agır koguşlarda üzerini örtüyorum senin...

Bir çıg gibi büyüyorsun rüyalarımda...

Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin...

Nöbet kadar yalnızken ögreneceksin bunuda...

Artık daha az seviyorum seni...

Unutur gibi...

Ölür gibi daha az...

Yeniden ödetiyorum kendime...

Onca aşkı ögrenemedigini...

Kolay degildi...

Kaç acı birden imtihan etti beni!!!

Birtek gece vardır insanın hayatında...

Ömür boyu sürer nöbeti...

Buda öyleydi...

İyi ol..!

Uzak ol...

Ama bir daha görme beni..!